Εκτός από τη ροή της ενέργειας, που επαληθεύεται στα επιστημονικά εργαστήρια, οι δυτικές χώρες θέλησαν από τη δεκαετία του 70, να περάσουν το βελονισμό από το επιστημονικό «μικροσκόπιο» κυριολεκτικά.
Σε αυτό βοήθησε η επιστήμη της βιοκυβερνητικής, η οποία εξετάζει τη φυσική ροή μηνυμάτων από τον εγκέφαλο προς την περιφέρεια και από την περιφέρεια προς τον κυβερνήτη εγκέφαλο. Στην εξήγηση της δράσης του βελονισμού βοήθησαν και τα πειράματα της νευροφυσιολογίας. Κάθε κύτταρο του σώματος, αποτελεί την ελάχιστη μονάδα της ζωής και έχει δικαίωμα να γνωρίζει ό, τι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή στον οργανισμό. Γενικώς, ο ζωντανός οργανισμός οφείλει την ομαλή λειτουργία του στην παραγωγή και χρήση χιλιάδων χημικών οργανικών μικροουσιών και φυσικά αυτό γίνεται με εντολές-μηνύματα. Η ζωή είναι φυσικοχημεία και η αρμονία είναι ζωή. Ο βελονισμός φέρνει αρμονία. Ο βελονισμός είναι υπέρτατη ιατρική πράξη.
Χωρίς να θέλω να σας κουράσω, αφήστε με να σας οδηγήσω στο μεγαλειώδες όργανο και αληθινό ΘΕΪΚΟ ΔΩΡΟ, τον εγκέφαλο, που μερικώς αξιοποιήσαμε μέχρι σήμερα ακόμη και στον πολυκύμαντο και πολυπρόσωπο, αλλά και διαστημικό 20ο αιώνα. Τώρα στον 21ο αιώνα θα υπάρξουν ραγδαίες εξελίξεις. Πρέπει να ατενίσουμε τους ουρανούς και να γνωρίσουμε τη φυσική και γενικά τους νόμους του σύμπαντος, του οποίου αντίγραφο είμαστε εμείς.
Όλο το φωτογραφικό υλικό και η επεξεργασία έγινε από εμάς, είναι λοιπόν δική μας πνευματική περιουσία και αποαγερεύεται να χρησιμοποιηθεί σε δημοσιεύσεις ή σε βιβλία ή και σε ανακοινώσεις.
Κάθε δέκατο του δευτερολέπτου, μηνύματα φεύγουν από το δέρμα και τα διάφορα όργανα προς τον εγκέφαλο. Το ίδιο γίνεται και όταν πάσχει ένα όργανο ή ιστός. Τότε, μηνύματα φεύγουν προς τον εγκέφαλο, αλλά και προς την ορισμένη δερματική περιοχή μέσω του νωτιαίου μυελού (οπίσθιο κέρας – νωτιοθαλαμικό δεμάτιο και αντανακλαστικό σπλαχνοδερματικό τόξο).
Τα μηνύματα φτάνουν στον υποθάλαμο, στα ανάλογα εγκεφαλικά κέντρα και τέλος στο φλοιό του εγκεφάλου. Ο φλοιός του εγκεφάλου είναι το πιο υψηλό επίπεδο αντίληψης του πόνου και όχι μόνο. Εκεί η αίσθηση μετατρέπεται για πρώτη φορά σε επώδυνη εμπειρία, με τη βοήθεια πολυσύνθετων φυσιοψυχολογικών μηχανισμών. Η αίσθηση λοιπόν γίνεται αντίληψη και η αντίληψη μετατρέπεται σε έννοιες. Οι έννοιες σχηματίζουν ιδέες με τελική πράξη τη μνημονική αποτύπωση.
Μέχρι πριν από 55 χρόνια δε γνωρίζαμε τον τρόπο δράσης των παυσίπονων φαρμάκων, αλλά ούτε του βελονισμού στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Σήμερα όμως γνωρίζουμε ότι υπάρχουν στο νευρικό σύστημα ειδικοί υποδοχείς, οι οποίοι δέχονται την παυσίπονη ουσία, με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της μεταβίβασης του επώδυνου ερεθίσματος, πριν γίνει αυτό αντιληπτό και αποτυπωθεί στη μνήμη του εγκεφάλου.
Κάθε όμως σκεπτόμενος άνθρωπος αναρωτιέται και δίκαια, γιατί να υπάρχουν οι νευρικοί υποδοχείς, όχι μόνο σε μας, αλλά και στον ελέφαντα και στη φάλαινα και σε κάθε ζωικό οργανισμό; Ασφαλώς όχι για να συνάπτονται με τα παυσίπονα, χημικά φάρμακα.
Βέβαια οι νευρικοί υποδοχείς υπάρχουν στο νευρικό σύστημα για να δέχονται τις παυσίπονες ουσίες, τις οποίες παράγει φυσικά και αδιάκοπα ο ίδιος ο οργανισμός. Αν κάποιος δεν είχε την ικανότητα να παράγει στον οργανισμό του παυσίπονες ουσίες, είναι τρομακτικό μόνο που το σκέφτομαι, αλλά θα πέθαινε από νευρογενές σοκ. Κανένα φάρμακο δεν θα τον βοηθούσε.
Οι ενδογενείς φυσικές παυσίπονες ουσίες, παράγονται κυρίως από τα νευρικά κύτταρα του υποθαλάμου και ανιχνεύονται στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και στο πλάσμα του αίματος, με χρωματογραφικές και ραδιοανοσολογικές μεθόδους. Διακρίνονται μάλιστα σε μετεγκεφαλίνες, σε λευκεγκεφαλίνες και σε α, β και γ ενδορφίνες. Ο βελονισμός βοηθάει τον οργανισμό να ξαναβρεί τον εαυτό του και να μπορεί και πάλι να παράγει ενδορφίνες.
Οι τελευταίες έρευνες τείνουν να αποδείξουν ότι οι παυσίπονες ουσίες του εγκεφάλου αποτελούν και γενικότερο ρυθμιστή του οργανισμού, ο οποίος λειτουργεί με το σύστημα των συγκοινωνούντων δοχείων. Όπως και στο νερό, που από μία δεξαμενή φτάνει και σε άλλα μέρη στο ίδιο ύψος, αρκεί να υπάρχει σύνδεση, διασωλήνωση. Έτσι και στον οργανισμό, μόλις οι τιμές των νευροορμονών φτάσουν σε ικανοποιητικό επίπεδο, αυτόματα ρυθμίζονται όλοι οι άλλοι μηχανισμοί του σώματος. Με τον τρόπο αυτό εξηγούνται οι ιάσεις, που άλλες φορές έρχονται γρήγορα και άλλες φορές αργούν.
Με την εφαρμογή του βελονισμού ενεργοποιούνται πολλοί βιομηχανισμοί. Έτσι εξηγούνται τα πολύ καλά αποτελέσματα της μεθόδου ακόμη και από μια ατελή εφαρμογή βελονοθεραπείας. Σκοπός μου δεν είναι να σας κουράσω με θεωρίες. Όμως κρίνω σκόπιμο να περιγράψω τηλεγραφικά δύο επιστημονικές θεωρίες. Η μία είναι ρωσική και η άλλη καναδική.
Ο καθηγητής Γοϊδένγκο από τη Μόσχα, ανέπτυξε τη θεωρία της αίσθησης υπεροχής στα φλοιώδη κέντρα του εγκεφάλου. Για παράδειγμα σε μια οσφυαλγία ο εγκέφαλος, λόγω των πολλαπλών και συνεχών μηνυμάτων από τα οστά, δίσκους, τένοντες και μυς της μέσης, μπλοκάρει και αντί να αυξήσει την ανταλλαγή της ύλης, μέσω της ταχύτερης ροής της μικροκυκλοφορίας του αίματος, κάνει σπασμό των αγγείων και αναστολή φυσικών διεργασιών ίασης με αποτέλεσμα περαιτέρω επιδείνωση και εκφύλιση. Όμως με το που μπαίνουν βελόνες στα αντίστοιχα τμήματα του δέρματος (δερματόμια) ο εγκέφαλος ασχολείται με τη νέα διέγερση και ξεχνά προς στιγμή το πρόβλημα της μέσης. Τελικό αποτέλεσμα είναι να ανοίξουν τα αγγεία, να τραφεί σωστά η περιοχή, να σταματήσει ο πόνος και να αυξηθεί και πάλι η κινητικότητα της περιοχής.
Στο Βανκούβερ του Καναδά η ομάδα του καθηγητή αναισθησιολογίας Gann έφτασε στο εξής συμπέρασμα: όταν υπάρχει πρόβλημα σε μία περιοχή του σώματος π.χ αυχενικό σύνδρομο, οσφυαλγία, ριζιτικοί πόνοι πλάτης, τότε έχουμε έντονη σύσπαση τοπικών μυϊκών μαζών.
Λόγω της μυϊκής σύσπασης έχουμε αλλαγή της στατικής της σπονδυλικής στήλης, με άμεσο κίνδυνο να πληγωθούν τα νωτιαία νεύρα ακουμπώντας πάνω στα οστά. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ολόκληρη περιοχή να μην αιματώνεται (τρέφεται) σωστά και να εκφυλίζεται. Οι έρευνες λοιπόν της ομάδας του καθηγητή Gann απέδειξαν ότι η εισαγωγή βελόνας βελονισμού στο κέντρο ενός συσπασμένου μυός αρκεί για να προκαλέσει χάλαση και να αποκαταστήσει την προηγηθείσα διαταραχή.
Ποιο φάρμακο θα μπορούσε τόσο απλά, εύκολα και χωρίς κινδύνους να το κάνει αυτό;
Άρα η εμμονή και η συνήθεια ότι μόνο το φάρμακο θεραπεύει είναι εσφαλμένη. Γιατί εδώ δεν πρόκειται για ένα μικρόβιο που θέλει αντιβιοτικό για να σκοτωθεί, είτε για μια ορμόνη, όπως η ινσουλίνη, ούτε για ειδικό καρδιολογικό φάρμακο. Μελετήστε τις ενδείξεις του βελονισμού και προστρέξτε για ιατρικό βελονισμό.
