ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

Αφιερωμένο από τα βάθη του είναι μου στους βαρέως πάσχοντες.

Ο βελονισμός είναι ένα συμπληρωματικό θεραπευτικό όπλο στην αντιμετώπιση μερικών προβλημάτων του καρκίνου. Αξίζει να διαβάσετε όλο το πόνημα.

Ο ιατρικός βελονισμός δεν αντικαθιστά καμία συμβατική μέθοδο καταστολής του καρκίνου. Μπορεί όμως σε πολλές περιπτώσεις να αποτελέσει μία καταπληκτική μέθοδο θεραπείας και να επιλύσει προβλήματα. Εάν σας ενδιαφέρει το θέμα, κάντε τον κόπο να διαβάσετε τις επόμενες σελίδες, τις οποίες θα βρείτε ενδιαφέρουσες. Γιατί ο καρκίνος κτυπά κάθε σπίτι αργά ή γρήγορα. Αφορά όλους μας.

Η ενημέρωση είναι δωρεάν, αλλά γίνεται μετά από τηλεφωνικό ραντεβού. Σ’ αυτό το ραντεβού παίρνουμε ιστορικό και εξετάζουμε όλα τα εργαστηριακά ευρήματά σας. Έτσι έχουμε  πλήρη  εικόνα του προβλήματος. Χωρίς τον ασθενή δεν γίνεται ενημέρωση! Δηλαδή χρειαζόμαστε τον ίδιο τον ασθενή και όχι μόνο τα εργαστηριακά του ευρήματα.

Dr med. Ηλίας Κωνσταντινίδης.
Ιατρός – Ακτινοθεραπευτής
Καθηγητής σεμιναρίων ιατρικού βελονισμού
Ιατρική πράξη βελονισμού

 

Ο ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΟΥΣ

 Λύνονται προβλήματα

 Η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία επιφέρουν κόπωση και εξάντληση εξαιτίας σχηματισμού τοξικών ουσιών και καταστροφών που συσσωρεύονται τόσο

καρκίνος στομάχου

στο αίμα , όσο και σε διάφορους ιστούς.

Η μυϊκή εξασθένηση που παρατηρείται, οδηγεί σε αύξηση του γαλακτικού οξέος με  συνέπεια σε δεύτερο χρόνο, μείωση της μυϊκής δύναμης και έξαρση της κόπωσης. Η τελευταία επιφέρει διαταραχή στον σωματοψυχικό άξονα με λανθάνουσα ή έκδηλη εμφάνιση ψυχικών συμπτωμάτων.

Εάν ο ασθενής είναι ήδη ψυχικά ευάλωτος, τότε αυτή η κατάσταση οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο ψυχικών και σωματικών συμπτωμάτων με μείωση της άμυνας του οργανισμού και φυσικά και δραματική μείωση των Τ λεμφοκυττάρων. Αν συμβεί αυτό υπάρχει ο κίνδυνος μεγάλης αύξησης των καρκινικών κυττάρων με συνέπεια μικρή ή μεγάλη διασπορά (λεμφογενείς ή αιματογενείς μεταστάσεις). « Όταν λείπουν οι γάτες χορεύουν τα ποντίκια», όπου οι γάτες είναι τα Τ λεμφοκύτταρα και τα ποντίκια είναι τα απειροελάχιστα καρκινικά κύτταρα.

Η κόπωση λοιπόν λόγω ακτινοθεραπείας ή χημειοθεραπείας αντιμετωπίζεται με εξειδικευμένο ιατρικό βελονισμό και με κατάλληλη διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνες και βιταμίνες.

Άρα εμείς δίνουμε μεγάλη σημασία στις λεπτομέρειες των σωματικών και ψυχικών συμπτωμάτων και τη συνέργεια αυτών. Το ζητούμενο είναι ο/η ασθενής να πολεμήσει και να ενεργοποιήσει τις δυνάμεις του και όχι να παρατήσει τον αγώνα της επιβίωσης. Κλάματα και λέξεις του τύπου « γιατί σε εμένα», όπως και μιζέρια σκέψεων, μελαγχολία και έντονη απογοήτευση οδηγούν σίγουρα στον όλεθρο της γήινης παρουσίας του.

Ο εξειδικευμένος βελονισμός έχει ως στόχο, να αυξήσει την αυτοπεποίθηση και την άμυνα, να εξαφανίσει σωματικά και ψυχικά συμπτώματα, να αυξήσει τις νευροορμόνες ευτυχίας και να αποτελέσει μία ικανή και ταυτόχρονα συμπληρωματική θεραπεία προς τις επίσημες συμβατικές θεραπείες, αλλά και μετά από αυτές. Εμείς ως γνώστες του αντικειμένου,δεν ζητούμε από κανένα να εγκαταλείψει τις κλασικές θεραπείες,αλλά επισημαίνουμε, ότι υπάρχουν επιπλέον και άλλες πρόσθετες, αλλά και κατάλληλες και αποτελεσματικές θεραπείες, όπως ο ιατρικός βελονισμός.

Επίσης πρέπει να προσεχθεί το σύνολο των προσλαμβανομένων θερμίδων, που μόνο στο στάδιο αυτό της θεραπείας πρέπει να είναι προσαυξημένες κατά 20%. Μετά το στάδιο της θεραπευτικής δοκιμασίας  με τις σκληρές μεθόδους και την επακόλουθη ταλαιπωρία που επέρχεται από αυτές, σίγουρα χρειάζεται ο καρκινοπαθής τον ιατρικό βελονισμό για να ενδυναμωθεί, όπως ακριβώς χρειάζεται και ο υπεραθλητής όλων των αγωνισμάτων, τον ιατρικό βελονισμό για να ξεκουραστεί και να ντοπαριστεί. Επίσης αμέσως μετά τη δοκιμασία της συμβατικής θεραπείας δεν πρέπει να παχύνει ο καρκινοπαθής, αλλά συνιστάται να προσλαμβάνει τροφές ποιοτικά καλές, χωρίς λήψη πολλών θερμίδων. Παρακαλούμε διαβάστε και τα δύο σύντομα άρθρα των διαιτολόγων –διατροφολόγων του Κέντρου μας στο τέλος αυτού του αφιερώματος.

ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

Πως αντιμετωπίζεται, υπάρχει θεραπείαΚατ’ αρχή πρέπει να εξηγήσουμε, ότι οι καρκίνοι είναι το μεγαλύτερο τμήμα των κακοήθων όγκων ή νεοπλασιών. Επομένως υπάρχουν και άλλες νεοπλασίες που δεν είναι καρκίνοι. Τέτοιες είναι οι διάφορες μορφές λευχαιμιών, όπως και τα λεμφώματα, το λεμφοκοκκίωμα και άλλα.

Τρείς είναι οι ιατρικές ειδικότητες που ασχολούνται με τους καρκίνους. Αυτές είναι η χειρουργική ογκολογία, η παθολογική ογκολογία και η ακτινοθεραπευτική ογκολογία. Στα επί μέρους προβλήματα υπεισέρχονται πολλές ειδικότητες, όπως η ΩΡΛ, η πνευμονολογία , η γαστρεντερολογία , η ορθοπαιδική, η δερματολογία, η αιματολογία, η γυναικολογία, κτλ.

Μετά από εμπειρία πολλών δεκαετιών γνωρίζουμε τα όρια και τις δυνατότητες των κλασικών μεθόδων στην αντιμετώπιση των κακοήθων όγκων. Τα αποτελέσματα είναι θετικά, κυρίως όταν έχουμε πρόωρη διάγνωση και άμεση έναρξη της σωστής θεραπείας. Οι ιατρικές αυτές θεραπείες είναι στην πατρίδα μας στο ίδιο υψηλό επίπεδο, όπως είναι και στις αναπτυγμένες χώρες. Και εκεί, όπως και εδώ υπάρχουν περιστατικά που όχι μόνο πάνε καλά, αλλά ποτέ πλέον δεν δίνουν συμπτωματολογία. Αυτά είναι 100% θεραπευμένα περιστατικά.

Υπάρχουν όμως και άλλες περιπτώσεις που καταλήγουν γρήγορα. Σε άλλες περιπτώσεις υπάρχει απόλυτη εξήγηση, ενώ σε μερικές άλλες δυστυχώς δεν υπάρχουν δικαιολογημένες εξηγήσεις επιστημονικά τεκμηριωμένες για την υποτροπή και την άδοξη έξοδο από το ορατό πεδίο ζωής.

Τι είναι όμως ένας καρκίνος;

Στην πραγματικότητα είναι μία ομάδα δισεκατομμυρίων επαναστατημένων κυττάρων του σώματος, που δεν υπακούουν στις βιοκυβερνητικές εντολές του εγκεφάλου.

Δηλαδή τα καρκινικά κύτταρα κάνουν του κεφαλιού τους και δημιουργούν όγκο, που αυξάνεται σε βάρος του υγιούς ιστού ή οργάνου, στον οποίο ανήκουν. Έτσι καταστρέφουν τον φυσιολογικό ιστό ή το όργανο στο οποίο ανήκουν. Γεγονός είναι πως ο όγκος δεν αναπτύσσει ανάλογα τριχοειδή αγγεία για να τρέφεται και έτσι γρήγορα το κέντρο του όγκου σαπίζει.

Το μέλλον  των καρκινικών κυττάρων που ανέπτυξαν όγκο έχει τρεις εκδοχές.

1. Να διαβρώσει τους γύρω υγιείς ιστούς κατά συνέχεια ιστού, τους οποίους καταστρέφει με έμμεσο ή άμεσο κίνδυνο ζωής.
   

2. Να επιφέρει λεμφογενείς μεταστάσεις, καταλαμβάνοντας πολλά ζωτικά λεμφογάγγλια, τα οποία έχουν άμεση σχέση με τη φυσιολογία συγκεκριμένων ζωτικών οργάνων.
   

   Καρκίνος δεξιού μαστού

3. Να δημιουργήσει η επαναστατική καρκινική ομάδα αιματογενείς μεταστάσεις, δηλαδή να κάνει νέες αποικίες, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και να εγκατασταθεί σε ένα ή περισσότερα μακρινά όργανα. Εκεί εμφανίζεται ως νέος μονήρης όγκος ή και με την εικόνα πολλαπλών μεταστάσεων.

Η πρόγνωση προκύπτει από πολλές παραμέτρους.  Μερικές από αυτές είναι:

1. Η έκταση του πρωτοπαθούς όγκου.
2. Η ύπαρξη ή μη λεμφικών μεταστάσεων.
3. Η ύπαρξη ή μη αιματογενών μεταστάσεων.
4. Η αφαίρεση ή όχι του όγκου εντός υγιών ιστών.
5. Η ιστολογική εικόνα επίσης απαντά στο ερώτημα, εάν τα καρκινικά κύτταρα είναι μικρής ή μεγάλης διαφοροποίησης, δηλαδή κατατάσσονται σε διαφοροποιημένα ή σε αδιαφοροποίητα καρκινικά κύτταρα.
6. Επίσης από την τελική κατάταξη διαχωρίζονται σε χαμηλής ή υψηλής κακοήθειας. Χαμηλής κακοήθειας σημαίνει, ότι η επαναστατική ομάδα των καρκινικών κυττάρων έχει χαμηλή  επιθετικότητα  με αργή ανάπτυξη. Αντίθετα υψηλής κακοήθειας σημαίνει πως τα καρκινικά κύτταρα αναπτύσσονται γρήγορα με λίαν επιθετική διάθεση, όπως συμβαίνει συχνά σε νεαρά άτομα.
7. Τα θετικά ψυχικά αποθέματα και το ισχυρό, αισιόδοξο και δυναμικό σθένος συμβάλλει συνήθως στην ίαση, αρκεί ο καρκίνος να μην είναι τελευταίου σταδίου και μεγάλης διασποράς. Αντίθετα τα ελάχιστα ψυχικά αποθέματα, ο ασταθής ψυχισμός με αρνητικό ψυχικό πρόσημο, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο τέλος της ζωής. Όποιος λοιπόν έχει υψηλό φρόνιμα και ισχυρό ένστικτο επιβίωσης δεν πρόκειται να αφήσει αυτόν τον κόσμο, εκτός εάν η κατάσταση έφτασε ήδη στο παρηγορικό φάσμα, δηλαδή πριν το ορατό τέλος.
8. Το άμεσο ανθρώπινο περιβάλλον παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του καρκίνου, αφού επηρεάζει την ψυχική σφαίρα και όλο το είναι του πάσχοντος. Το άγχος, οι κραυγές, η απελπισία, ο οίκτος, η αγωνία, η ανασφάλεια, η μελαγχολία, ο πανικός και η θολή ματιά και το αγωνιώδες και το συσπασμένο πρόσωπο των οικείων κατασπαράσσει και τις τελευταίες ψυχικές αντιστάσεις του πάσχοντος. Αυτός ο ανήμπορος άνθρωπος εκείνη την ώρα θέλει βοήθεια, θέλει χαμογελαστούς ανθρώπους και φιλτράρισμα των επί μέρους διαγνώσεων της ιατρικής ομάδας. Επομένως πρέπει ένας μεσάζων (γιός,κόρη, σύζυγος, πατέρας, μητέρα) να απαλύνει τα λόγια των γιατρών. Δεν μπορείς να πεις απευθείας στον πάσχοντα, ότι η χημειοθεραπεία σου έριξε τα λευκά αιμοσφαίρια (άμυνα του οργανισμού) στα 1500 και κινδυνεύεις να πεθάνεις από λοίμωξη! Αν στο πουν αυτό, ενώ δίνεις μάχες ζωής, τότε ο κίνδυνος τριπλασιάζεται!
9. Ο ρόλος της οικογένειας λοιπόν είναι σημαντικός. Λάθος αντιδράσεις οδηγούν σε υποτροπές και σε θανάτους. Αυτό το σημείωμα δεν έχει το ρόλο ενός βιβλίου. Θα μου επιτρέψετε όμως ένα παράδειγμα. Το 1985 ήλθε μία σχετικά νεαρή κυρία με υποτροπή Ca μαστού από τη Λάρισα στο Θεαγένειο Ιατρικό Ινστιτούτο. Τότε όλη η Θεσσαλία δεν είχε ακτινοθεραπευτικό τμήμα! Την ανέλαβα προσωπικά, ως αναπληρωτής διευθυντής. Ήταν αρχές καλοκαιριού. Πήγαινε εκπληκτικά καλά, ως θαύμα. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους στην επανεξέταση δεν βρέθηκε τίποτε. Μου τηλεφώνησε κλαμένη τον επόμενο μήνα και με περιέγραψε μία τραγική σκηνή.

Ο άνδρας της είχε φορτηγό. Πριν δύο ημέρες μου είπε, κάθισε στη θέση του συνοδηγού και άνοιξε μία ευχάριστη συζήτηση μαζί του. Ήταν χαρούμενη που όλα στη ζωή της πήγαιναν καλά. Όμως η ματιά της έπεσε σε ένα μακρόστενο δέμα, το οποίο ήταν τυλιγμένο σε άσπρο χαρτί,. Ασυναίσθητα πάει να το ανοίξει και ακούει από το σύζυγό  της δυνατά τις λέξεις «μη, μη». Αυτή όμως με τη φόρα που είχε, το ανοίγει και βλέπει μέσα τρία γυναικεία εσώρουχα και αφού ξεπερνάει την πρώτη έκπληξη, αυθόρμητα ρωτάει «για μένα, για μένα;» και παίρνει τη  χαριστική βολή ως απάντηση « δεν είναι για εσένα».

Όχι μόνο υποτροπίασε, αλλά και δεν ήθελε να λάβει πλέον ιατρική αγωγή. Στη συνέχεια κατέπεσε ψυχικά και απεβίωσε 40 ημέρες μετά! Αφέθηκε λοιπόν και δεν πάλεψε πλέον. Άφησε τον εαυτό της να πνιγεί στη θάλασσα της απόρριψης, της απελπισίας με σημάδια έκδηλης ελαχιστοποίησης της αυτοεκτίμησής της. Έφυγε η γη κάτω από τα πόδια της.

Σας έδειξα λοιπόν πως ο θυμός , η απελπισία, η απογοήτευση, η απόρριψη εξαφανίζουν τη διάθεση για πάλη, ενώ αντίθετα η ψυχική δύναμη, ως θετική δύναμη δίνει τα απαραίτητα όπλα για τη διατήρηση της ύπαρξής  μας στη ζωή.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΥ ΕΠΙ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

Α. Συμπτωματική θεραπεία

Β. Ενισχυτική θεραπεία

Γ.  Παρηγορική θεραπεία

---

Α. Συμπτωματική θεραπεία επί καρκινοπαθών ασθενών

Αυτή κυρίως  εφαρμόζεται για τη μείωση ή εξαφάνιση των παρενεργειών της ακτινοθεραπείας ή της χημειοθεραπείας, κατά το χρονικό διάστημα της εφαρμογής και μετά το τέλος των θεραπειών αυτών. Συμπτώματα, όπως ναυτία, έμετοι, διαταραχές από διάφορα εσωτερικά όργανα, κόπωση, έντονη τριχόπτωση, ψυχική κατάπτωση και άλλα, αντιμετωπίζονται επιτυχώς με ένα εξειδικευμένο βελονισμό.

Β. Ενισχυτική θεραπεία  επί καρκινοπαθών ασθενών

Οι σκληρές θεραπείες της χειρουργικής, της χημειοθεραπείας και της ακτινοθεραπείας καταπονούν τους περισσότερους ασθενείς. Ο κίνδυνος προέρχεται από

την  παρατεταμένη μείωση της άμυνας του οργανισμού και από τη δυσχέρεια ή από τη μερική απώλεια των μηχανισμών της αυτοάμυνας του οργανισμού.

Πολλοί από αυτούς τους πάσχοντες κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου που κρατάει περισσότερο από έξι μήνες χάνουν την ισορροπία τους, τόσο στον σωματοψυχικό, όσο και στον ψυχοσωματικό άξονα. Πολλές λειτουργίες και όργανα βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού με ενεργειακή και όχι απαραίτητα με δομική κατάρρευση.

Η σύγχρονη και ψυχρή δυτική ιατρική που όλοι  εμείς σπουδάσαμε, αδυνατεί και να κατανοήσει και κυρίως να προτείνει λύσεις για τις συνέπειες  των  συμβατικών θεραπειών που προηγήθηκαν.

Η λύση ακόμα και με τον ιατρικό βελονισμό είναι δύσκολη, αλλά κατορθωτή, όταν εκτελείται από ιατρούς βαθύτερης γνώσης του γνωστικού αντικειμένου, οι οποίοι μπορούν να ισορροπήσουν πλήρως τις δύο ενεργειακές δυνάμεις του αυτόνομου νευρικού συστήματος (συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό), καθώς και να βιορυθμίσουν ενεργειακούς εγκεφαλικούς πυρήνες και νευρικά πλέγματα στον κορμό του σώματος. Αυτό γίνεται με μηνύματα διαμεσολάβησης που φεύγουν από ενεργειακά επιφανειακά κέντρα με την εμφύτευση σ’ αυτά λεπτών, συμπαγών και αποστειρωμένων βελονών μίας χρήσεως, χωρίς πόνο και χωρίς κανένα κίνδυνο.

Τα σημεία βελονισμού βρίσκονται στο δέρμα, σε ενεργειακά κέντρα μικρότερης ηλεκτρικής αντίστασης και είναι επιστημονικώς ανιχνεύσιμα.

Αυτή η πράξη φαίνεται απλή, αλλά είναι στην πραγματικότητα σύνθετη και απαιτεί σωστή επιλογή σημείων, που δεν υπακούουν σε ένα απλό θεραπευτικό πρωτόκολλο. Ο συνδυασμός των σημείων που απαιτούνται δεν είναι ποτέ ο ίδιος και τα επιλεγόμενα σημεία διαφοροποιούνται ανάλογα  με το είδος του καρκίνου και της ποικιλίας των συμπτωμάτων, αλλά και λόγω άλλων ιδιαίτερων χαρακτηριστικών  του πάσχοντος. Ακόμα και στον ίδιο ασθενή υπάρχει μερική εναλλαγή συνδυασμού σημείων, γιατί και ο χρόνος έχει αλλάξει και επομένως  ο ασθενής είναι από μέρα σε μέρα «διαφορετικός άνθρωπος». Άρα  τόσο  οι λειτουργίες, όσο  και η παραγωγή μικροουσιών στον μικρόκοσμο του σώματος έχουν διαφοροποιηθεί. Πρώτος το είπε ο φιλόσοφος Ηράκλειτος: «Κανείς δεν μπορεί να μπει στον ίδιο ποταμό δύο φορές!» Φυσικά εννοούσε μέσα από τη συμπυκνωμένη σκέψη του, αυτός ο μεγάλος Έλληνας διανοητής, ότι τα νερά του ποταμού, η κύτη αυτού και ο χρόνος άλλαξαν! Δυστυχώς κυρίως δύο αρχές της φυσικής επιστήμης, μας καθηλώνουν στον χώρο και αυτές είναι ο χρόνος και η βαρύτητα.

Σε μικροσκοπικό επίπεδο εντοπίζονται τα σημεία βελονισμού, στο λεγόμενο αγγειονευρικό δεμάτιο και επομένως δεν έχουν άμεση σχέση με τα νεύρα του σώματος. Γι’ αυτό οι βελόνες  βελονισμού δεν  δημιουργούν μικροσκοπικούς τραυματισμούς, ούτε « νεκρώνουν» νεύρα, όπως  μερικοί ανοήτως πιστεύουν. Οι βλάκες και οι κουτοπόνηροι είναι πάντα μακριά από την πραγματικότητα. Στη   μη ορατή πραγματικότητα, τα σημεία βελονισμού είναι τρήματα (οπές) ενεργειακών πηγαδιών.

Μέσω αυτών, τα διάφορα μέρη του σώματος επικοινωνούν με τον εγκέφαλο ή και με το εγγύς ή απώτερο περιβάλλον του ανθρώπου. Όσοι έχετε φαντασία και κοινό νου, θα καταλάβετε, ότι η ουσία των πραγμάτων και του ανθρώπου, έχει πολλές όψεις και ότι ο υποφαινόμενος αναφέρεται στην πραγματικότητα της πραγματικότητας.

Τα σημεία λοιπόν βελονισμού είναι τα κλειδιά που προσαρμόζονται μέσα σ’ αυτές τις οπές και ενεργοποιούν λειτουργίες και μηχανισμούς, που είτε απενεργοποιήθηκαν, κάτι που δεν φέρνει υγεία, είτε είναι σε ασυντόνιστο συναγερμό. Στην ουσία αυτός ο θεραπευτής που κάνει καλά τη δουλειά του είναι ένας αρωγός και πρεσβευτής του εγκεφάλου του πάσχοντος, που τώρα μπορεί και πάλι να επιβάλλει την τάξη (αρμονική λειτουργία του οργανισμού), η οποία οδηγεί στην ομοιόσταση, δηλαδή στην υγεία.

Ο άνθρωπος, κατά τον Νομπελίστα Pischinger, είναι ένα ανοικτό σύστημα, το οποίο παίρνει πληροφορίες και αντιδρά σ’ αυτές. Ο βελονισμός μεταφέρει πληροφορίες  προς το κεντρικό νευρικό σύστημα. Ο εγκέφαλος αντιδρά και αναλαμβάνει τον συντονισμό.Kάθε όργανο,κάθε ιστός και κάθε κύτταρο του σώματος λαμβάνει γνώση του μηνύματος και έτσι αποκαθίσταται  και πάλι η βιοκυβερνητική τάξη και αρμονία.

Όταν ο βελονισμός είναι επιτυχημένος, αργά ή γρήγορα αποκαθιστά τους βιορυθμούς του οργανισμού και συμβάλει  στην επαναφορά της κανονικότητας των μηχανισμών της αυτοίασης  του οργανισμού. Στον κανόνα αυτό υπακούουν  μηχανισμοί και συστήματα και υποχωρούν ψυχικά και σωματικά συμπτώματα, καθώς επίσης επανέρχονται  λεπτές ισορροπίες στον μικρόκοσμο των διαφοροποιήσεων των κυττάρων.

Άρα η ενισχυτική βελονιστική θεραπεία έχει  πολλούς αποδέκτες στον οργανισμό και όχι μόνο την ψυχική και ανοσοποιητική αποκατάσταση. Ως μέσον  μεταφοράς μηνυμάτων έχει  ο οργανισμός ένα απέραντο «ενσύρματο» σύστημα, το οποίο είναι πανταχού παρόν και αυτό είναι το αυτόνομο νευρικό σύστημα. Βέβαια ένα άλλο ενοποιημένο σύστημα είναι ο μεσοκυττάριος χώρος του ανθρώπου, που ερευνάται στις μέρες μας και λέγεται, ότι είναι ένα απειροελάχιστο αντίγραφο του σύμπαντος. Με άλλα λόγια όχι μόνο είναι αντίγραφο, αλλά διέπεται από τους ίδιους φυσικούς νόμους του σύμπαντος κόσμου.

Γι’ αυτό το μεγαλύτερο μυστικό για την ικανότητα των λειτουργιών του σώματος φαίνεται να είναι το εξής : Ο μικρόκοσμος είναι μάλλον  πιο σημαντικός από τον μακρόκοσμο του ανθρώπου, σε αντίθεση με ότι γενικώς πιστεύεται! Η εξήγηση είναι η μη κατανόηση όλων των διαδικασιών φυσιολογικής λειτουργίας του μικρόκοσμου. Αυτός ο απειροελάχιστος κόσμος, όταν φωτισθεί και μεγεθυνθεί δημιουργεί δέος και θαυμασμό στον νοήμονα άνθρωπο και άθελα του σκέπτεται πόσο μικρός είναι μπροστά σ’ αυτά τα αποτυπώματα και δείγματα της Δημιουργίας.

Επομένως οι άνθρωποι βλέπουν στη σύντομη ζωή τους, ένα ελάχιστο τμήμα του κόσμου μας και έχουν μία μικρή, αλλά και διαφορετική και αρκετές φορές κακή εικόνα του υλικού, βιολογικού και πνευματικού κόσμου. Η μόνη περίπτωση για την πνευματική και σωματική σωτηρία τους είναι να τραβήξουν με ενθουσιασμό το παραβάν και να δουν!

Εννοώ, ότι με τους οφθαλμούς του και τις άλλες αισθήσεις του ο άνθρωπος βλέπει και πολλές φορές κατανοεί τον εγγύς κόσμο του, ενώ τον ενδότερο και τεράστιο μικρόκοσμό του, δεν τον κατανοεί, εκτός  και εάν τον συγκρίνει  με το απώτερο σύμπαν και τις διαστάσεις του, όπως η σύγχρονη έρευνα της αστροφυσικής επιστήμης προσπαθεί να προσεγγίσει. Με λίγα λόγια ο μικρόκοσμος του ανθρώπου και οι άπειρες λειτουργίες του, είναι πιστό αντίγραφο του σύμπαντος κόσμου. Αυτές οι αναφορές γίνονται και εδώ και σε άλλα σημεία, γιατί ο καρκίνος στο μυαλό πολλών είναι συνυφασμένος με τον κίνδυνο ζωής και τον θάνατο, την αποφυλάκιση της ενεργειακής ψυχής μας και της μη ξαναντάμωσης  με το σώμα, λόγω διαφυγής σε άλλη διάσταση , προσεγγίζοντας το φως του Δημιουργού.

Στόχος μου είναι να καταδείξω πως ο άνθρωπος έχει απίστευτες δυνάμεις μέσα του, αρκεί να ανασκουμπωθεί και να κοιτάξει μπροστά και με αποφασιστικότητα και πίστη να αντιμετωπίσει τη ζωή και τα προβλήματα της υγείας του. Αυτό αρκεί για να μπουν σε απόλυτη και εύρυθμη λειτουργία οι μηχανισμοί αυτοίασης, άσχετα αν κατανοεί ή όχι το πώς λειτουργούν αυτοί. Αυτό είναι το θαύμα που μπορεί ή όχι να συμβεί σε εσάς ή στα προσφιλή σας πρόσωπα.

Εάν χαθεί και αυτή η ευκαιρία, δηλαδή κατά το χριστιανικό δόγμα, η θεία χάρις, το μόνο που απομένει τότε είναι το ρητό «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον».

Σ’ αυτή την προσέγγιση του θέματος ήμουνα όσο γίνεται πιο λακωνικός, ειλικρινής, μακριά από κάθε έννοια υποκρισίας και παράλληλα σαφής, όμως εάν εσείς δυσκολεύεστε να ακολουθήσετε τις διαύλους του νου μου και της σκέψης μου, το μόνο που απομένει είναι να ακολουθήσετε, αφενός  και πάλι το ένστικτό σας, και αφετέρου να με εμπιστευτείτε. Από εμένα κανείς μπορεί μόνο να κερδίσει, γιατί είμαι μία ταπεινή και καθάρια πηγή εφαρμοσμένης γνώσης, ως ενάρετος επιστήμων και με δυνατότητα  άμεσης εφαρμογής της γνώσης που κατέχω. Αυτό άλλωστε κάνουν και όλοι όσοι έχουν την απόλυτη δυνατότητα συντονισμού νου και χεριών, ανεξάρτητα από το γνωστικό αντικείμενό τους. Ό,τι γράφω είναι ένας σπόρος προς διάδοση προς ειδικούς και μη και δεν αποτελεί κτήμα μου, αλλά είναι αποτέλεσμα της διαυλικής και διακτινικής σκέψης μου που μπορεί ή όχι να διαθέτω!

Γ. Παρηγορική θεραπεία επί καρκινοπαθών ασθενών

Το ποτήρι αυτό εμείς οι γιατροί δεν θέλουμε να το πιούμε. Όμως κατά καιρούς οι ίδιοι οι συγγενείς, μας αναγκάζουν να δεχτούμε ως παρηγορική θεραπεία. Τα περιστατικά αυτά είναι τελευταίου σταδίου με τη λήψη εκείνη την εποχή ισχυρών φαρμάκων εξάρτησης, λόγω αφόρητων πόνων.

Θα περιγράψω σύντομα τρία περιστατικά. Και τα τρία συμπτωματικά είχαν Ca  μαστού.

Περιστατικό 1.

Έχω ένα ξάδελφο στη Θέρμη Θεσσαλονίκης. Η πρώτη γυναίκα του είχε καρκίνο του μαστού, επιθετικού τύπου που εμφανίστηκε στα 29 έτη της. Στις νεαρές ηλικίες ο καρκίνος είναι λίαν άγριος και δείχνει τα δόντια του. Η ασθενής έκανε όλες τις ενδεδειγμένες θεραπείες και όταν εμφάνισε  υποτροπή τις επανέλαβε. Πέθανε στις 17.12.1993. Λίγα χρόνια πριν το τέλος παρουσίασε πολλαπλές ηπατικές μεταστάσεις και της έδινες δεν της έδινες έξι μήνες ζωής.

Ο ξάδελφός μου με παρακάλεσε να κάνω ό,τι μπορώ για την ποιότητα ζωής της και εγώ δεν μπόρεσα να αρνηθώ, αφού έδωσα τον ιπποκρατικό όρκο.

Έκανα λοιπόν κατά ώσεις πολλές συνολικά θεραπείες και με έκπληξή μου έβλεπα, ότι η ασθενής βελτιωνόταν τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά. Βέβαια οι μεταστάσεις δεν έφυγαν, αλλά ούτε  και μεγάλωναν, έμειναν στάσιμες, ακριβώς  όπως παγώνει μία εικόνα μέσα στον χρόνο.

Τους τελευταίους μήνες δεν ήλθε σε εμένα, γιατί ντρεπόταν να κυκλοφορήσει ,λόγω της απόλυτης καχεξίας, όπως μου είπε ο ξάδελφος μέσα στο νεκρικό σαλόνι. Έκλεισε τον λόγο του ο ξάδελφος παρουσία των άλλων μπροστά  στη νεκρή λίγο πριν την ενταφή της: «Ξάδελφε δεν ξέρεις πόσο τη βοήθησες! Σ’ ευχαριστώ». Εγώ έμεινα άφωνος και ντράπηκα, για αυτή τη διάκριση, ενώπιον Θεού και ανθρώπων.

 Περιστατικό 2.

Μία ημέρα, πριν από χρόνια δέχομαι ένα τηλεφώνημα από έναν φίλο από το Ασβεστοχώρι, ο οποίος μου ζητάει να συναντηθούμε σε μία καφετέρια στο Πανόραμα, όπου ήλθε και ένας δικός του φίλος από την Περαία της Θεσσαλονίκης.

Αφού μου τον σύστησε μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων. Κάποια στιγμή  ο φίλος του δεν άντεξε, αναστέναξε και μου είπε: Εσύ δεν με θυμάσαι , αλλά εγώ έφερα στο ιατρείο σου τη γυναίκα μου με καρκίνο μαστού  τελευταίου σταδίου. Το τελευταίο  τρίμηνο  ήταν για εμένα και περισσότερο για τη μακαρίτισσα Γολγοθάς. Κόλαση είχε γίνει το σπίτι μου.

« Τη βοήθησες! Σ ’ευχαριστώ».  Εγώ ψέλλισα: « δεν τη βοήθησα». Εκείνος απάντησε « Κι όμως τη βοήθησες!»

« Εγώ ξέρω καλύτερα από εσένα, γιατί εγώ βίωνα την κατάσταση στο σπίτι ». Δεν μπορείτε να καταλάβετε τα συναισθήματα ενός θεραπευτή ιατρού και υπάρχουν πολλοί  στον κόσμο σε όλες τις ιατρικές ειδικότητες. Πολλές φορές βρίσκονται μεταξύ ζωής και θανάτου, μεταξύ του Υπέρτατου Όντος και των ανθρώπων.  Δεν περιγράφεται με λόγια.

Περιστατικό 3.

Ήταν  καταπληκτικός ακτινοθεραπευτής. Διευθυντής από ιδρύσεως του Θεαγενείου. Ήταν λίαν οξυδερκής και γι’αυτό άξιος θαυμασμού. Ξεπέρασε τα 92 έτη ζωής. Τον ήξερα πολλές δεκαετίες από την εποχή που ήμουνα στο Βερολίνο και μετέπειτα στο Θεαγένειο. Στις 8.30 π.μ. κάθε μέρα μάζευε όλους τους επιμελητές, βοηθούς και ειδικευόμενους μέσα  στην αίθουσα συγκεντρώσεων. Όταν πήγαινα να μπω και εγώ, μου έλεγε «Εσύ Κωνσταντινίδη κράτησε το τμήμα». Τότε μου κακοφαινόταν. Άργησα να καταλάβω, ότι με υπολόγιζε, τόσο για το επίπεδο των γνώσεων, όσο και για τη μεθοδικότητά μου και τη δυνατότητα επίλυσης προβλημάτων, αφού έξω υπήρχαν οι χειρίστριες των ακτινοθεραπευτικών μηχανημάτων και οι ασθενείς κάθε τόσο  με τη σειρά τους, έμπαιναν στα  ειδικά δωμάτια για ακτινοθεραπεία. Κάποιος από εμάς έπρεπε να είναι επικεφαλής και  μόνο σε εμένα είχε εμπιστοσύνη ο διευθυντής .

Αυτά ήρθαν ακαριαία στο μυαλό μου, όταν κουδούνισε το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη του σύρματος  ήταν ο πρώην διευθυντής μου, δεκαετίες μετά τη σύνταξή του. Κοντολογίς μου είπε  ότι η γυναίκα του είχε εξαιτίας πρωτοπαθούς Ca  μαστού,  οστική μετάσταση στο δωδέκατο θωρακικό σπόνδυλο (θ12).

Ο πόνος ήταν τρομερός, την καθήλωνε και ούτε τα φάρμακα , ούτε η στοχευμένη ακτινοθεραπεία  που προηγήθηκε, την ανακούφισαν. Τώρα με ζητούσε βοήθεια και εγώ έπρεπε άμεσα να ανταποκριθώ. Ξεκίνησα βελονισμό, ηλεκτροβελονισμό, LASER, ηλεκτροδιέγερση και υγρό βελονισμό. Οι πόνοι της υποχώρησαν και δεν εμφανίσθηκαν τους επόμενους 6-7 μήνες. Φυσικά και υποβλήθηκε και σε ταυτόχρονο βελονισμό ισχυροποίησης του ψυχισμού της. Θα ζούσε σίγουρα περισσότερο, όμως έξι μήνες μετά τις θεραπείες, πέθανε  αιφνιδίως από καρδιά ο άντρας της, ο ευφυής πρώην διευθυντής μου και αυτή δεν άντεξε τον χαμό του και πέθανε και αυτή πριν καν  περάσουν σαράντα ημέρες από το χαμό του ανδρός της. Παιδιά δεν είχαν αποκτήσει και γι’αυτό ήταν τόσο δεμένοι. Αυτά τα κακά νέα τα έμαθα από την καλύτερή  της  φίλη και που ήταν συνάμα δική μου ασθενής.

Αραιά και που συναντάω την ασθενή μου και τους μνημονεύουμε, καλή τους ώρα! Μία μακρινή συγγενή τους από την Πελοπόννησο τους κληρονόμησε. Όμως και εγώ  έχω κάτι για να θυμάμαι τη θανούσα. Μου έδωσε την εποχή των συνεδριών κρίνα που τα λάτρευε από την αυλή της και εγώ τα φύτευσα στη Γερακινή και κάθε φορά που τα βλέπω τη θυμάμαι, αν και πέρασαν  αρκετά χρόνια. Τώρα που το σκέφτομαι, κυρίες και κύριοι, οι θύμησες γεμίζουν ένα απέραντο σύμπαν. Όλα είναι ενέργεια και η ενέργεια δεν χάνεται, γεμίζει τον άχρονο χώρο, τη «γη της επαγγελίας», στους ουράνιους κόσμους του Δημιουργού. Βλέπετε λοιπόν πως και οι δήθεν σκληροί και ψυχροί επιστήμονες, όταν πλησιάζουν  τον πλησίον τους, βάζουν μπροστά τα δεδομένα δύο επιστημών, της φυσικής και της φιλοσοφίας, για να επιλύσουν το αίνιγμα της  ζωής πριν και μετά τον θάνατο. Η εφαρμοσμένη ιατρική, παρόλο που είναι καταπληκτική και

«θεοποιημένη» επιστήμη έρχεται με αυτά τα δεδομένα στην τρίτη θέση!

ΠΟΤΕ ΕΜΠΛΕΚΕΤΑΙ Ο ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ ΣΕ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ;

Ο βελονισμός είναι μια μέθοδος που μπορεί να εφαρμοστεί παράλληλα με οποιαδήποτε άλλη θεραπευτική αγωγή, γιατί δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στις

συμβατικές θεραπείες και ούτε έχει απαγορεύσεις.

Σήμερα λοιπόν ο βελονισμός εφαρμόζεται και σε ογκολογικούς ασθενείς. Το 33% των ασθενών με καρκίνο αναζητούν τον βελονισμό, ως παράλληλη θεραπεία. Αυτό γίνεται στην Ευρώπη, στις

Η.Π.Α. και αλλού.

Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε πως τα  θεραπευτικά πρωτόκολλα βελονισμού για τον καρκίνο δεν αποδίδουν τα μέγιστα, γιατί δεν έχουν το στοιχείο της εξατομίκευσης. Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να γίνει ένας εξειδικευμένος ανιχνευτικός βελονισμός, που ταιριάζει απόλυτα με τον πάσχοντα. Με λίγα λόγια η επιλογή των σημείων βελονισμού δεν μοιάζουν για παράδειγμα με τα υλικά παρασκευής φαγητού ενός τσελεμεντέ, που πάντα είναι τα ίδια, αλλά η επιλογή ακολουθεί τον δρόμο της «εξαιρετικής διαφορετικότητας», για να είναι επιτυχημένη.

Αν λοιπόν ο βελονισμός  εξαντληθεί  ως θεραπευτική μέθοδος αδιαμφισβήτητα  προσφέρει μεγάλα οφέλη στον πάσχοντα . Πρέπει όμως και πάλι να τονισθεί, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, πως στον καρκίνο ο βελονισμός είναι συμπληρωματική μέθοδος, δηλαδή έπεται των συμβατικών θεραπειών.

Η δυνατότητα της δράσης του βελονισμού και σε καρκινοπαθείς εξηγείται τόσο με τους μηχανισμούς της νευρο – ενδοκρικής – ανοσιακής αυτορρύθμισης, όσο και με τη νεότερη θεώρηση των μεσημβριακών διαταραχών.

Το 33% των καρκινοπαθών έχουν άμεση ανάγκη από ένα προσεγμένο βελονισμό, γιατί δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το stress και το άγχος που προκύπτει από τη διάγνωση και τις θεραπείες που ακολουθούν.

Οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν επίσης παρενέργειες λόγω των αντικαρκινικών θεραπειών. Αυτές οι εκδηλώσεις συνήθως  αντιμετωπίζονται με διάφορους τύπους βελονισμού, αλλά και μερικές φορές και με εξειδικευμένα LASER.

Οι συνήθεις παρενέργειες των αντικαρκινικών θεραπειών είναι:

Η απώλεια των τριχών της κεφαλής, η ξηροστομία, η ναυτία, ο έμετος, η συμπτωματολογία από το έντερο και την κύστη, το περιεγχειρητικό άλγος, το λεμφοίδημα του άνω άκρου μετά από μαστεκτομή και αφαίρεση των επιχώριων λεμφογαγγλίων της μασχάλης και άλλα.

Σε περιπτώσεις που  τα ισχυρά φάρμακα και  η ακτινοθεραπεία δεν καταστείλουν το άλγος μίας οστικής μετάστασης, π.χ. σε κάποιο σπόνδυλο, θα πρέπει και οι ειδικοί ιατροί, αλλά και το περιβάλλον του πάσχοντος να σκεφθούν σοβαρά και τον ιατρικό βελονισμό, τα LASER αποκατάστασης, τον υγρό βελονισμό, την ηλεκτροδιέγερση και τον ηλεκτροβελονισμό.

Το ίδιο επίσης πρέπει να γίνεται και σε περίπτωση  άγχους και εμφανούς πτώσης της άμυνας του οργανισμού, οπότε διενεργείται ιατρικός

βελονισμός, με επιλογή των πιο σωστών σημείων.

Η εμφύτευση της λεπτής βελόνας βελονισμού στο απόλυτο κέντρο των ενεργειακών σημείων της επιφάνειας του σώματος και η σχολαστική αναζήτηση των πιο ενεργών σημείων, φέρνει την επιτυχία.

Από το δέρμα του σώματος, αλλά και από τα κατάλληλα σημεία των μικροσυστημάτων αντανακλαστοθεραπείας, μπορούμε να επιφέρουμε ενεργειακή ισορροπία οργάνων και ιστών  και επομένως μπορούμε να επιτύχουμε ενεργοποίηση των μηχανισμών της αυτοϊασης. Για να το κατορθώσουμε αυτό και επί καρκινοπαθών, αρκεί να επιλέξουμε σημεία στο δέρμα που επιτυγχάνουν από τόσο μακριά την κατάλληλη στόχευση νευρικών πλεγμάτων και γαγγλίων, που είναι ενεργειακοί σταθμοί ζωτικής ενέργειας, σε αγαστή πάντα  συνεργασία με τον εγκέφαλο. Όλες οι πληροφορίες για τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού ή και για την αποκατάσταση της κανονικότητας των λειτουργιών διακινούνται μέσω του νευρικού ιστού, αλλά και μέσω του μεσοκυττάριου χώρου, συγκεκριμένης όμως ροής και που δεν υπολείπονται της ιλιγγιώδους ταχύτητας του φωτός! Αυτή η εντολοδόχος διακίνηση πληροφοριών γίνεται με την κυματική ροή φωτονίων, δηλαδή είναι στην ουσία φως και αυτά τα φωτόνια προέρχονται από ηλεκτρόνια της εξωτερικής τροχιάς των ατόμων της ύλης. Όπως σας είπα πολλές φορές ο εκπληκτικός μικρόκοσμος φέρει το ατράνταχτο αποτύπωμα της δημιουργίας του σύμπαντος. Έτσι λοιπόν η πρόοδος της φυσικής, της νευρολογίας και της νευροφυσιολογίας βοήθησαν στην κατανόηση του τρόπου δράσης του ιατρικού βελονισμού και των LASER. Επιπλέον αξιοποιήθηκαν οι γνώσεις της δυτικής ιατρικής περί ζωνών του Head και των νευροτομίων και οδήγησαν στα πιο σημαντικά σημεία βελονισμού. Το σώμα του πάσχοντος είναι σαν μία οθόνη που μιλά από μόνη της και μας δείχνει  το δρόμο για τη θεραπεία. Αν αποκωδικοποιήσει τη γλώσσα αυτή ο ιατρός, τότε θα θεραπεύσει. Αν όχι, θα αποτύχει.

Στον ενισχυτικό και προληπτικό βελονισμό, στον συμπτωματικό, αλλά και στον παρηγορητικό βελονισμό επί καρκίνων, εκείνο που μετράει είναι η χρησιμοποίηση και των πέντε μεθόδων του ιατρικού βελονισμού. Ο σωστός βελονισμός φέρνει και τα  καλά αποτελέσματα.

Στις επόμενες σειρές θα κατατοπιστείτε για τις περιπτώσεις αναζήτησης του βελονισμού, ως θεραπευτική μέθοδο επιλογής επί μερικών προβλημάτων των καρκινοπαθών. Επιπλέον σκεφτείτε, ότι ο καρκινοπαθής εξακολουθεί να έχει παράλληλες παθήσεις πέραν του καρκίνου.

Τα καλά αποτελέσματα θα έλθουν για τον ασθενή, όταν ο ιατρός εφαρμογής βελονισμού συντονίσει όλες τις γνώσεις του και όλες τις αισθήσεις του. Γιατί τότε η πραγματικότητα της διάγνωσης θα κλειδώσει με την πραγματικότητα της θεραπείας.

Με άλλα λόγια στις δύσκολες και δυσεπίλυτες καταστάσεις η λύση στο πρόβλημα δεν έρχεται με τη χρήση κάποιων σημείων βελονισμού, που ανασύρονται από ένα θεραπευτικό πρωτόκολλο, αλλά από την εφαρμογή κατάλληλων σημείων, που έχει ανάγκη η ψυχή και το σώμα του πάσχοντος εκείνη τη δεδομένη στιγμή.

Στην απόλυτη πραγματικότητα ο άνθρωπος, άρα και ο πάσχων κινείται μεταξύ της επίπλαστης πραγματικότητας του μακρόκοσμου και της άλλης εικόνας του μικρόκοσμου που θεωρείται «αόρατη» και σκοτεινή, ενώ είναι η πιο φωτεινή πλευρά του εαυτού μας, αφού σ’αυτή την ενδότερη πραγματικότητα προέχει η εικόνα των φωτονίων. Είναι ο σύνδεσμος στο παιχνίδι ισορροπίας μεταξύ κεντρικού νευρικού συστήματος και περιφερικών ιστών και οργάνων. Σ’αυτό το μοναδικό παιχνίδι μεταξύ ενέργειας και ύλης έχει λόγο ένας σωστός ιατρικός βελονισμός.

Επομένως ο ιατρός για να πετύχει ως θεραπευτής, πρέπει να προφτάσει και να τιθασεύσει τον ρέοντα χρόνο στο εγγύς μέλλον πριν αυτός γίνει άμεσο παρελθόν. Με λίγα λόγια ταυτόχρονα και ακαριαία πρέπει να συντονίσει τα χέρια του με την κοφτερή σκέψη του, από την μία μεριά και να τα συζεύξει αρμονικά με τη διαταραχθείσα βιοενέργεια του πάσχοντος. Αυτή είναι η όλη αλήθεια. Όταν αποκατασταθεί η βιοκυβερνητική διαδικασία μέσα στον νευρικό ιστό,στη συνέχεια αποκαθίστανται και όλες οι άλλες ιστικές διαδικασίες πρώτης και δεύτερης γραμμής, όπως και η συνολική ομοιόσταση του οργανισμού.

Οι άνθρωποι και μερικές φορές και αρκετοί επιστήμονες πέφτουν στην παγίδα της συμπυκνωμένης ύλης, όπως καταγράφεται από τις αισθήσεις μας. Όμως αυτό είναι οφθαλμαπάτη! Στην πραγματικότητα το σώμα μας δεν είναι «μονολιθικά» συμπαγές και γεμάτο εκκρίσεις (υγρό), αλλά ένα σώμα με ελάχιστη ύλη, φωτεινό και με τεράστια κενά! Αν πραγματικά συμπυκνώναμε την ύλη, ο καθένας από εμάς θα είχε μέγεθος μίας κόκκου  άμμου!

Τότε δεν θα είχαμε τις ιδιότητες της έμβιας ύλης, όπου διακινούνται πληροφορίες, παράγονται μικροουσίες και συνυπάρχουν μηχανισμοί αποκατάστασης της υγείας. Ένα απτό παράδειγμα είναι όταν καίγεται ολοσχερώς ένα σώμα και γίνεται απόλυτη στάχτη. Ακόμα και τότε η ελάχιστη στάχτη δεν εμπεριέχει το στοιχείο της απόλυτης συμπύκνωσης! Εάν είχαμε την ικανότητα λήψης εικόνας ενός «εξωγήινου», τότε το σώμα του ανθρώπου θα έδειχνε αραιή δομή, θα φαινόταν φωτεινό και θα βλέπαμε μέσω αυτού, τα αντικείμενα που είναι κρυμμένα από πίσω.  Αυτά μόνο για ισχυροποίηση της θέσης μου, ότι πάνω από όλα στο σώμα είναι η πληροφορία και η ενέργεια, αφού δεν υπάρχει βαριά και συμπαγής ύλη. Και δεν υπάρχει συμπαγής ύλη, αφού τα «τουβλάκια της ύλης», δηλαδή τα άτομα της ύλης αποτελούνται από ένα μικροσκοπικό πυρήνα, με τεράστιο κενό ύλης πέριξ αυτού και μόνο στην περιφέρεια περιστρέφονται  με ιλιγγιώδη εξωπραγματική ταχύτητα τα ηλεκτρόνια, μέσα σε ελάχιστο χώρο. Αυτή είναι η θεωρία του κενού της ύλης, δηλαδή η μόνη πραγματικότητα που εμείς απλά δε βιώνουμε! Για να με καταλάβετε, απλά σκεφθείτε ένα τεράστιο γήπεδο μπάσκετ ή ποδοσφαίρου. Τότε ο πυρήνας (ύλη) θα καταλάμβανε χώρο μέσα σ’ αυτό όσο μία μπάλα διαμέτρου 2-5 εκατοστών. Μετά θα ακολουθούσε ένα απέραντο κενό, δηλαδή στην ουσία θα έπιανε όλη τη διάμετρο του γηπέδου και μόνο στο κέλυφος του γηπέδου, δηλαδή στο εξωτερικό όριο του γηπέδου, θα είχαμε την αέναη κίνηση των ηλεκτρονίων, σε πάχος μερικών εκατοστών. Όταν μιλάμε λοιπόν  για κενό, εννοούμε κενό ύλης και όχι αέρα, γιατί ο αέρας είναι ύλη!

Δεν θέλω άλλο να προχωρήσω τη σκέψη μου, αφού το θέμα μου είναι ο καρκίνος και το πώς μπορεί να βοηθηθεί αυτός κατά το δυνατόν. Όσα έγραψα είχαν ως στόχο να μειώσουν την παθητική θέση των ανθρώπων, στο άκουσμα αυτής της λέξης. Ο νοών νοείτω!

---

Αγαπητές κυρίες και κύριοι

Οι εκτιμήσεις μου δείχνουν, ότι οι καρκίνοι και οι άλλες κακοήθεις παθήσεις σιγά σιγά θα θεραπεύονται με νέες αιτιολογικές μεθόδους μετά το 2065 και θα χρειαστούν μερικές ακόμα δεκαετίες για να τελειοποιηθούν. Αυτό θα γίνει, όπως έγινε με τη φυματίωση, όταν ανακαλύφθηκε η φαρμακευτική αγωγή τον προηγούμενο αιώνα, που είχε μέχρι τότε μυριάδες θύματα. Στην εποχή μας όμως και με λιγότερες επιστημονικές δυνατότητες σε σχέση με το εγγύς μέλλον, πρέπει να φερθούμε έξυπνα απέναντι σε ένα επαναστατημένο στρατό κυττάρων, που δημιουργούν όγκο. Γι’αυτό χρειάζομαι τη συγκεντρωμένη και απόλυτη σκέψη σας για να κατανοήσετε το βάθος των σκέψεών μου και τις αλήθειες των λόγων μου, όταν επιχειρήσετε να το ξαναδιαβάσετε, εφ’ όσον θελήσετε να μελετήσετε διάφορα δύσκολα σημεία. Όλοι μπορείτε να με καταλάβετε, αρκεί να εγκαταλείψετε την πολύβοη επιφάνεια της βιωματικής πραγματικότητας και να βουτήξετε στο εσωτερικό φως του είναι σας. Κάντε μία προσπάθεια, γιατί και μπορείτε και το αξίζετε.

Τέλος επανερχόμενος στην επιφάνεια αυτού του βιωματικού κόσμου, θα μου επιτρέψετε να δώσω μία συμβουλή στους καρκινοπαθείς συνανθρώπους μας.

Όταν το σώμα καταπονείται από έναν καρκίνο, ο άνθρωπος χάνει το κουράγιο του και το θάρρος του. Η λιποψυχία είναι ο μεγαλύτερος διαβολικός εχθρός του πάσχοντος. Αυτή η ψυχική εγκατάλειψη για έναν αξιοπρεπή ατομικό αγώνα ζωής, εξουδετερώνει τις στρατιές των κυττάρων του αμυντικού μηχανισμού και οδηγεί στην καταστροφή. Αντίθετα η αυτοεμψύχωση οδηγεί σε αραγές και κραταιό μέτωπο τις δυνάμεις αυτοάμυνας και προάσπισης του οργανισμού.

Θα μου πείτε, δεν υπάρχει ένα σημείο «μη ανάκαμψης»; Φυσικά και  υπάρχει, αλλά επίσης θα ρωτήσετε πότε; Η απάντηση είναι, σε περίπτωση που συμβεί δραματική διασπορά του όγκου σε όλο το σώμα και με ταυτόχρονη  καταστολή όλων των ζωτικών λειτουργιών, οπότε η ενεργειακή ψυχή οδηγείται στους ουρανούς, αποχωριζόμενη  από το σώμα που γίνεται γη.

Η δεύτερη περίπτωση είναι, όταν τα καρκινικά κύτταρα διαβρώσουν νευρικά πλέγματα, όπως π.χ. το ηλιακό πλέγμα, οπότε κανένα επιστημονικό θεραπευτικό μέσον δεν μπορεί να τιθασεύσει τον απόλυτο θανατηφόρο πόνο, ο οποίος δεν αντέχεται ούτε εικοσιτέσσερις ώρες! Αυτός ο πόνος του τελικού σταδίου, αν υπάρξει, ρημάζει τις ψυχές όλων των περιοίκων,  οι οποίοι εύχονται να φύγει ο πιο αγαπημένος άνθρωπός τους. Οι περισσότεροι όμως καρκινοπαθείς σήμερα δεν φτάνουν σ’ αυτό το βασανιστήριο, ούτε όλοι πεθαίνουν με αίτιο τον καρκίνο τους. Αντίθετα επιβιώνουν αυτής της εμπειρίας και πεθαίνουν στα βαθιά γεράματα από άλλες αιτίες.

Επίσης υπάρχουν και ανεξήγητες ιάσεις, τις οποίες ονομάζουμε θαύματα, σπάνια μεν, αλλά υπαρκτά δε!

Αγαπητή και αγαπητέ  συνάνθρωπέ μου, αν έφτασες μέχρι εδώ σημαίνει, ότι διάβασες όλο αυτό το αφιέρωμα και φυσικά σε ευχαριστώ από τα βάθη της ύπαρξής μου.

Στόχος μου ήταν η ενημέρωση του κόσμου, από μία άλλη σκοπιά. Το όφειλα αυτό, γιατί έχω ειδικότητα ακτινοθεραπευτού ογκολόγου, αλλά ασκώ τον ιατρικό βελονισμό συνεχώς (αδιαλείπτως) και φέρω ακόμα την εμπειρία των εβδομήντα και πλέον ετών σκεπτόμενης ζωής. Άρα θεωρούσα υποχρέωσή μου αυτή την εξωτερίκευση.

---

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Οι διατροφικές ελλείψεις που παρουσιάζονται στους καρκινοπαθείς, επιβαρύνονται από τη θεραπεία στην οποία υποβάλλονται. Η χειρουργική επέμβαση, η

ακτινοθεραπεία, η χημειοθεραπεία και η ανοσοθεραπεία είναι οι κύριες μέθοδοι αντιμετώπισης του καρκίνου που επηρεάζουν τη διατροφική κατάσταση του ασθενούς.

Χημειοθεραπεία : Η ναυτία και ο πυρετός εμφανίζονται σχεδόν με όλα τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα. Οι διαταραχές στη γεύση οδηγούν σε ανορεξία, ενώ πολλές φορές προκαλείται διάρροια. Τα κορτικοστεροειδή προκαλούν καταστροφή ιστών και επιφέρουν εκτεταμένες απώλειες σε πρωτεΐνες, κάλιο και ασβέστιο.  

 Ακτινοθεραπεία : Οι επιπτώσεις της ακτινοθεραπείας στη διατροφική κατάσταση του ασθενούς εξαρτώνται από την περιοχή του σώματος που ακτινοβολείται. Η εφαρμογή της ακτινοβολίας στο κεφάλι και τον τράχηλο προκαλεί πονόλαιμο, επηρεάζεται η αίσθηση της γεύσης και της όσφρησης, με σημαντικότερο πρόβλημα την ανορεξία  και την απώλεια βάρους.  Τέλος η ακτινοβολία στη θωρακική κοιλότητα έχει ως συνέπεια τη δυσφαγία, ενώ στην περιοχή της κοιλιάς την ανορεξία, λόγω των δευτερευόντων  προβλημάτων που προκαλούνται.  (γαστρεντερίτιδα, κτλ.).

Χειρουργική επέμβαση: Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις αφαίρεσης όγκων στον οισοφάγο,  στο στομάχι κτλ., συχνά παρουσιάζουν δυσφαγία και απαιτείται τροποποίηση στη σύσταση της τροφής και εκπαίδευση στη μάσηση και την κατάποση. Οι ελλείψεις που συχνά αντιμετωπίζουμε σε αυτούς του ασθενείς είναι η έλλειψη σιδήρου και Β12. Οι διατροφικές οδηγίες αφορούν την αποφυγή ή  τον περιορισμό του λίπους και την όσο το δυνατό μείωση της λήψης τριγλυκεριδίων μέσω των τροφών.

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΟΥΣ

Οι στόχοι της διατροφικής υποστήριξης ενός καρκινοπαθούς είναι :

1. Η πρόληψη ή βελτίωση των διατροφικών ανεπαρκειών και
2. Η ελαχιστοποίηση της απώλειας βάρους.

Για ασθενείς που δεν παρουσιάζουν απώλεια βάρους ή διατροφικές ελλείψεις, οι ενεργειακές απαιτήσεις ανέρχονται σε 2000kcal/ημέρα και οι πρωτεϊνικές ανάγκες σε 90-100γρ/ημέρα. Αντίθετα, ασθενείς που παρουσιάζουν διατροφικές ελλείψεις οι ενεργειακές απαιτήσεις ανέρχονται στις 3000 – 4000kcal/ημέρα, ενώ οι πρωτεϊνικές ανάγκες σε 100-200γρ/ημέρα.

Βασικός στόχος της διατροφικής υποστήριξης είναι η ανακούφιση του ασθενούς από τα συμπτώματα που προκαλούν οι θεραπευτικές αγωγές που ακολουθούν, βελτιώνοντας ταυτόχρονα την ποιότητα της ζωής τους.

 ΤΡΟΦΕΣ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΣΕ ΚΑΛΙΟ

Το κάλιο υπάρχει φυσικά στα περισσότερα τρόφιμα, με κυριότερες πηγές τα φρούτα και τα λαχανικά. Έτσι, πλούσιες πηγές καλίου είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, αρακάς), οι πατάτες, οι ντομάτες, τα μανιτάρια, οι ψημένες γλυκοπατάτες, πράσινες ωμές πιπεριές και τα φρούτα (σταφύλια, βατόμουρα, βερίκοκα, μπανάνες, πορτοκάλια). Επίσης καλές πηγές καλίου είναι το κρέας, όπως το κοτόπουλο, κάποια ψάρια (σολομός, τόνος), το γάλα, το γιαούρτι, οι φακές, τα φασόλια και το βρασμένο πράσο.

ΤΡΟΦΕΣ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΣΕ Β12

Συκώτι (βοδινό), ψάρι (σκουμπρί), καβούρια, μύδια, εμπλουτισμένα προϊόντα σόγιας, εμπλουτισμένα δημητριακά. Κόκκινο κρέας, γαλακτοκομικά χαμηλά σε λιπαρά(αποβουτυρωμένο γάλα), τυρί (ελβετικό), αυγά, πουλερικά, μανιτάρια, σαρδέλες, σολομός, τόνος, μπακαλιάρος.

ΤΡΟΦΕΣ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΣΕ ΣΙΔΗΡΟ

Συκώτι, σκόνη κακάο, ξερά φασόλια, φακές, γενικά όσπρια, αρακάς, σοκολάτα, γαρίδες, καλαμάρια, σταφίδες, αυγό, σπανάκι, γαλοπούλα, κρέας μοσχάρι, ψάρια καπνιστά, ψάρια παχιά, κρέας χοιρινό, κοτόπουλο, ξηροί καρποί, κολοκύθια, βερίκοκα και σταφύλια.

ΤΡΟΦΕΣ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΣΕ ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Ψάρια, σαρδέλες, αθερίνα (τηγανιτή), σολομός (κονσέρβα), σύκα, μήλα, πορτοκάλια, βερίκοκα ξερά, φέτα, τσένταρ, γραβιέρα, έμμενταλ, παρμεζάνα, γάλα πλήρες ή ελαφρύ, γάλα άπαχο, γάλα ενισχυμένο με ασβέστιο, όσπρια φασόλια, ρεβίθια, αμύγδαλα, σπανάκι και μπρόκολο.

Χρύσα Μαντζανά

Διαιτολόγος- Διατροφολόγος

ΤΡΟΦΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις στην προστασία από τον καρκίνο. Όμως μια διατροφή, πλούσια σε τροφές με αντικαρκινική δράση θα μπορούσε ίσως να θωρακίσει καλύτερα τον οργανισμό απέναντι στις διάφορες μορφές της πάθησης.

Υπάρχουν τροφές με μεγάλη περιεκτικότητα σε ουσίες που φαίνεται να μειώνουν τις πιθανότητες εμφάνισης διαφόρων μορφών καρκίνου. Φυσικά η διατροφή δεν είναι πανάκεια. Η κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών δεν μπορεί να εγγυηθεί την πρόληψη ή την καταπολέμηση των κακοήθων όγκων, ούτε βέβαια να υποκαταστήσει τη θεραπεία τους. Ένα όμως διαιτολόγιο πλούσιο σε τρόφιμα με αντικαρκινική δράση, όπως αυτό που προτείνει η μεσογειακή διατροφή, δεν μπορεί παρά να συμβάλλει στην προστασία από τον καρκίνο.  

Κουρκουμάς
Πρόκειται για μπαχαρικό γνωστό για τις αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές του ιδιότητες. Τα τελευταία όμως χρόνια γίνονται μελέτες που προσπαθούν να διερευνήσουν τη σύνδεσή τους με την πρόληψη του καρκίνου. Οι επιστήμονες θεωρούν, ότι τα χαμηλά ποσοστά ορισμένων μορφών καρκίνου στην Ινδία, σε αντίθεση με τα αντίστοιχα υψηλά ποσοστά στις δυτικές χώρες, όπως στις ΗΠΑ, οφείλονται στην αυξημένη κατανάλωση κουρκουμά από τους Ινδούς. Μάλιστα, ερευνητές από το Κέντρο Καρκίνου του Πανεπιστημίου του Τέξας απέδειξαν σε μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2009, ότι η κουρκουμίνη (ουσία που περιέχει ο κουρκουμάς) έχει την ιδιότητα να «διαχωρίζει» τα καρκινικά κύτταρα από τα φυσιολογικά και να σκοτώνει τα καρκινικά!

Πράσινο τσάι

Η αντικαρκινική δράση του τσαγιού οφείλεται στις πολυφαινόλες που περιέχει, γνωστές ως κατεχίνες. Σύμφωνα με μελέτες, το πράσινο τσάι μπορεί να προλαμβάνει την ανάπτυξη όγκων, κυρίως τον καρκίνο του μαστού, των πνευμόνων, του οισοφάγου, του παχέος εντέρου και του δέρματος.Οι πολυφαινόλες του πράσινου τσαγιού προφυλάσσουν και από τον καρκίνο του δέρματος, χάρη στην ιδιότητά τους να «διορθώνουν» το DNA που έχει υποστεί βλάβες από την υπεριώδη ακτινοβολία του ηλίου.

Σκόρδο

Το σκόρδο, όπως και το κρεμμύδι, είναι τροφές πλούσιες σε πολυφαινόλες και ενώσεις με βάση το θείο, οι οποίες θεωρείται, ότι αναστέλλουν την ανάπτυξη διαφόρων μορφών καρκίνου (κυρίως του οισοφάγου, του στομάχου και του παχέος εντέρου).

Κακάο

Οι κατεχίνες και οι προκυανιδίνες (ισχυρά αντιοξειδωτικά) που περιέχονται  στο κακάο, περιορίζουν το οξειδωτικό στρες και τη χρόνια φλεγμονή, παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση καρκίνου και άλλων χρόνιων παθήσεων. Αν και πρέπει να γίνουν περισσότερες μελέτες που να αποδεικνύουν την αντικαρκινική δράση του κακάο, καθώς επίσης και της μαύρης σοκολάτας (που αποτελείται από κακαόμαζα σε ποσοστό που φτάνει το 75%) φαίνεται να έχουν μία θέση στη λίστα με τις τροφές που θεωρούνται, ότι προστατεύουν από τον καρκίνο.

Λιπαρά ψάρια

Τα λιπαρά ψάρια (π.χ. οι σαρδέλες, ο σολομός, το σκουμπρί), όπως και οι ξηροί καρποί (κυρίως τα καρύδια), είναι τροφές πλούσιες σε ω-3 λιπαρά οξέα, τα οποία φαίνεται να έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες. Οι έρευνες συνδέουν τη συστηματική κατανάλωση των συγκεκριμένων λιπαρών οξέων με προστασία από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, του μαστού και του προστάτη.

Ελαιόλαδο

Η ελληνική επιδημιολογική έρευνα από το Εργαστήριο Υγιεινής και Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με το Γραφείο Επιδημιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, το τμήμα Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και το Ελληνικό Ίδρυμα Υγείας, με επικεφαλής τον καθηγητή Δημήτριο Τριχόπουλο, δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε έγκριτο αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, η προσήλωση στην παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή (η οποία βασίζεται κυρίως στην κατανάλωση ελαιόλαδου) σχετίζεται με μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.

Ντομάτα

Η ντομάτα θεωρείται εξαιρετική πηγή θρεπτικών συστατικών χάρη στο λυκοπένιο που περιέχει (φυτοχημικό με έντονη αντιοξειδωτική δράση). Το λυκοπένιο, εκτός από το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα που προσφέρει στην ντομάτα, έχει την ιδιότητα να καταστρέφει τις ελεύθερες ρίζες, που προκαλούν βλάβες στο DNA των κυττάρων και οδηγούν στην εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων. Μάλιστα πρόσφατες, μελέτες συνδέουν την ουσία αυτή με την προστασία από διάφορες μορφές καρκίνου και ειδικά του προστάτη.

Φράουλα

Οι φράουλες, όπως και κάποια είδη μούρων (π.χ. βατόμουρα, μύρτιλλα), είναι πλούσια σε πολυφαινόλες, που είναι γνωστές για τις αντικαρκινικές τους ιδιότητες. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο συγκέντρωσαν εργαστηριακές μελέτες και επίσης μελέτες σε ανθρώπους και παρουσίασαν τα αποτελέσματά τους, τα οποία αποδεικνύουν την προστατευτική δράση των φρούτων αυτών απέναντι στις οξειδωτικές και κυτταρικές λειτουργίες που οδηγούν στην ανάπτυξη καρκίνου. . 

Πορτοκάλι

Τα εσπεριδοειδή (π.χ. πορτοκάλια, μανταρίνια, γκρέιπφρουτ, λεμόνια), πέρα από εξαιρετική πηγή βιταμίνης C, είναι πλούσια και σε φυτοχημικά συστατικά. Σε ένα πορτοκάλι περιέχονται περισσότερα από 170 διαφορετικά φυτοχημικά συστατικά και πάνω από 60 φλαβονοειδή. Ωστόσο, και η ίδια η βιταμίνη C εμφανίζει προστατευτική δράση, αφού έχει συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη, του δέρματος και του μαστού.
Ρόδι

Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες (Α, C, Ε, φυλλικό οξύ), σίδηρο, κάλιο και φυτικές ίνες, ενώ είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες. Μάλιστα, ένα ρόδι καλύπτει το 40% της ποσότητας της βιταμίνης C και το 25% του φυλλικού οξέος που έχει καθημερινά ανάγκη ένας ενήλικος. ­Είναι πλούσιο σε τρεις διαφορετικές μορφές αντιοξειδωτικών ουσιών (τανίνες, ανθοκυανίνες, ελλαγικό οξύ) και η συνολική αντιοξειδωτική ικανότητά του έχει υπολογιστεί, ότι είναι 2-3 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του κόκκινου κρασιού ή του πράσινου τσαγιού. Σε πρόσφατη μελέτη, φάνηκε ότι το ρόδι και οι διάφορες ποι­κιλίες μούρων έχουν την ισχυρότερη αντιοξειδω­τική δράση σε κυτταρικό επίπεδο, σε σύγκριση με άλλα 25 φρούτα που εξετάστηκαν.

 

Μαρία Τσιάχτα

Διαιτολόγος -Διατροφολόγος

---

Σημείωση Ηλία Κωνσταντινίδη

Αυτό που πρέπει να συγκρατήσετε είναι, ότι ζούμε σε εποχή, όπου ο οργανισμός δυστυχώς δέχεται πολλές οξειδωτικές τροφές, οι οποίες κάνουν ζημιά στην άλυσσο του DNA των κυττάρων, τόσο των διαφόρων ιστών, όσο και των ζωτικών οργάνων. Αυτές οι καταστροφές κάνουν ευάλωτο τον οργανισμό στις διάφορες σοβαρές παθήσεις, στις οποίες ανήκει και ο καρκίνος.

Το ζητούμενο είναι να μάθετε,  ποιες τροφές είναι αντιοξειδωτικές και αυτές να χρησιμοποιείτε συχνά και μερικές από αυτές καθημερινά.

Για παράδειγμα πολλοί από εσάς δε θέλετε τη ξινή γεύση του λεμονιού. Αυτό όμως είναι μεγάλο λάθος. Η γλυκιά γεύση συνήθως σκοτώνει, ενώ η ξινή και η πικρή γεύση συνήθως σώζει! Το λεμόνι όμως έχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C και σας προασπίζει από τους καρκίνους. Ο χυμός του λεμονιού χρησιμοποιείται, τόσο στις σαλάτες, όσο και στα κρέατα, όπως και μέσα στο πόσιμο νερό. Η δόση είναι πάνω από δύο λεμόνια την ημέρα και όταν περάσουν τα χρόνια μέχρι έξι την ημέρα! Δεν πειράζει τον βλεννογόνο του στομάχου, γιατί και αυτός εκκρίνει οξύ για την πέψη (υδροχλωρικό οξύ). Επίσης μπορείτε να πάτε σε ένα φαρμακείο και να προμηθευτείτε βρώσιμο ζεόλιθο ή να το βρείτε σε ανταγωνιστική τιμή στο διαδίκτυο. Αυτός δεσμεύει και αποβάλλει βαρέα μέταλλα και άλλες τοξίνες που είναι επικίνδυνες για το σώμα μας. Επίσης δεσμεύει και απενεργοποιεί τις επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες οξυγόνου. Αυτό που πρέπει όμως να επισημάνω είναι πως τα χάπια ζεόλιθου είναι ακριβά, ενώ η πρώτη ύλη είναι φθηνή. Δηλαδή τα εξήντα δισκία σε κάποια εταιρεία στοιχίζουν 25 ευρώ. Κάποιοι γεωργοί παίρνουν κάθε μέρα ένα κουταλάκι του γλυκού πούδρα ζεόλιθου, από αυτό που χρησιμοποιούν σαν ζωοτροφή ή και στο ράντισμα προστασίας των δένδρων της δενδροκαλλιέργειάς τους. Το σακί πούδρας ζεόλιθου στοιχίζει μόνο 12 ευρώ. Άρα στους γεωργούς αυτούς δεν στοιχίζει η λήψη ζεόλιθου τίποτε! Όμως εγώ δεν μπορώ να σας κατευθύνω. Εσείς θα κρίνετε ποιο είναι το σωστό για εσάς!

Κλείνοντας σας ανακοινώνουμε, ότι όσο έχουμε βιβλία αρχαϊκής διατροφής θα τα χαρίζουμε στους ασθενείς μας, ενώ παλαιότερα και σ’ αυτούς τα πουλούσαμε. Αυτό το κάνουμε για την ενημέρωση του κόσμου, πάνω σε θέματα οξειδωτικών ή αντιοξειδωτικών τροφών. Πολλοί εξ ημών από το στόμα βάζουν το θάνατο μέσα τους ή αντίθετα προσέχοντας τι τρώνε, διορθώνουν τα πράγματα και βάζουν τη ζωή! Γιατί η τροφή είναι το φάρμακό σου (Ιπποκράτης). Φυσικά πέραν της τροφής πρέπει να προσέξουμε τον αέρα που αναπνέουμε, τα υλικά που μας περιστοιχίζουν και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Γιατί η ζωή κινείται με την πάροδο του χρόνου στη φορά της φθοράς. Άρα το ζητούμενο είναι η καθυστέρηση αυτής!

Η  ανθρώπινη μηχανή, ο ναός της ψυχής , λειτουργεί με κανόνες, που αν παραβιαστούν υπέρ το δέον, εμφανίζεται η πάθηση. Η τελευταία μπορεί να είναι το αποτέλεσμα τριών παραμέτρων: 1.Η ενεργειακή διαταραχή στους μεσημβρινούς ροής βιοενέργειας. 2.Η εκφύλιση τμημάτων του γενετικού υλικού του DNA. 3. Η μεγάλη απόκλιση από τα φυσιολογικά όρια της παραγωγής μικροουσιών στο σώμα.

Η ΔΙΤΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Φαινομενικά η αναφορά μου αυτή δείχνει, ότι μπαίνω σε ξένα χωράφια, αλλά δεν είναι έτσι. Η ακολουθία των πραγμάτων με οδηγεί σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Ο τίτλος αυτού του κεφαλαίου  είναι «Μη φοβάσαι τον καρκίνο», και τώρα  θα συμπληρώσω «μη φοβάσαι τον θάνατο». Όταν όμως αναφερόμαστε στον θάνατο, στην ουσία μιλάμε για έναν αποχωρισμό, όπου η ενεργειακή και αέναος ψυχή αποχαιρετά το φθαρτό σώμα και τον πεπερασμένο κόσμο. Αυτό το άυλο τμήμα της ύπαρξής μας, φορτισμένο με το πνεύμα μας και τις βαθύτατες σκέψεις μας, οδηγείται από ένα εξωπραγματικό, ενάρετο και δημιουργικό φως προς το άχρονο πεδίο «ζωής» των ασωμάτων , όπου ο Δημιουργός είναι εγγύς και μακριά! Όταν λέμε τη λέξη «ασωμάτων» , εννοούμε την απελευθέρωση και τον παντελή αποχωρισμό από τη συμπυκνωμένη ύλη του σώματός μας και τη διαφυγή από τους φυσικούς νόμους του σύμπαντος κόσμου. Ο χρόνος και ο τόπος έχουν τώρα αντικατασταθεί από μία άχρονη διάσταση, όπου η ευδαιμονία της ψυχής κρίνεται από τα πεπραγμένα της προηγηθείσας ενσάρκωσης (ορθόδοξη πίστη).  Ένα δείγμα της ύπαρξης αυτού του κόσμου είναι ο ονειρικός κόσμος, που βιώνουμε, όταν είμαστε εντός της βιολογικής μας σάρκας.

Όσο είμαστε άνθρωποι  μικρής ηλικίας, κοντά στη γέννησή μας, τόσο η ψυχή κυριαρχεί επί του σώματος  και αυτό γίνεται μερικές φορές ορατό! Όσο όμως μεγαλώνουμε και έχουμε πολλά προβλήματα επιβίωσης και αλλεπάλληλες συγκρούσεις στη ζωή μας, τόσο η ψυχή βυθίζεται στην ύλη και γι’ αυτό αρκετοί αμφιβάλλουν για την ύπαρξή της. Αποδέχονται μόνο τις εγκεφαλικές λειτουργίες και τίποτε άλλο και αυτό είναι τρομερό λάθος. Γιατί παραμένουν  στην απτή πραγματικότητα, την οποία μόνο αν διαπεράσουν, μπορούν να φτάσουν στο φως το αληθινό, όπου η ήπια και παγιωμένη ευτυχία συναντάται με τη μακαριότητα. Η εκκλησιαστική ιστορία βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων, όπου οι αναχωρητές και  οι αγιάζοντες, φέρνοντας το υλικό σώμα τους σε οριακό επίπεδο, με μέγιστη νηστεία και προσευχή, φτάνουν στα ανώτερα πνευματικά επίπεδα, απελευθερωμένοι από τη φυλακή της ύλης του σώματος. Έτσι  δίνουν την ευκαιρία στην ψυχή τους να αναδυθεί και να γίνει ο σύνδεσμος προς τον Δημιουργό!

Το συμπέρασμα λοιπόν και στον κόσμο της επιβίωσης, δηλαδή  των κοσμικών, είναι πως κάθε αντιξοότητα της ζωής, πρέπει να βιώνεται από τους ανθρώπους με υπομονή, σύνεση, αισιοδοξία και στωικότητα.

Έτσι η ζωή παύει να είναι ένα αίνιγμα και γίνεται μία στοχευμένη και αναγκαία διαδικασία, πεπερασμένου χρόνου, που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει, μετά τη διαδικασία του θανάτου, στον πραγματικό κόσμο της αέναης ψυχής μας. Βέβαια η θρησκεία μας μπροστά στα τεράστια ερωτήματα των ανθρώπων προτάσσει το δόγμα και την πίστη, ενώ όσοι επιστήμονες πιστεύουν, προτάσσουν το ρητό « πίστευε και ερεύνα». Το λάθος των επιστημόνων που δεν πιστεύουν, προέρχεται από το γεγονός, ότι περιορίζονται στο δόγμα των «εγκεφαλικών λειτουργιών» και μόνο. Δηλαδή παραμένουν στην επιφάνεια των υλικών πραγμάτων και δεν δίνουν καμία απάντηση στον νόμο της «μη απώλειας της ενέργειας». Ο τελευταίος μαζί με την πεποίθηση, ότι ο κόσμος έχει ένα σκοπό, ένα στόχο, όπως και μαζί με τη βαθύτερη γνώση μας για την ανθρώπινη μηχανή (σκεπτόμενη,  λειτουργούσα από το Α έως το Ω), μας οδηγεί στο συμπέρασμα, πως δεν είναι μόνο αυτό το προπέτασμα που βλέπουμε. Πίσω από αυτό κρύβεται επιμελώς ένας άλλος κόσμος, που φανερώνεται μόνο με τη διαδικασία του αποχωρισμού, δηλαδή με την οριστική απόρριψη του υλικού σώματός μας. Ο ισχυρισμός, πως οι περιγραφές όσων έφυγαν για λίγο από το σώμα τους, μετά από βαριά περιπέτεια υγείας, αποτελούν αποκυήματα φαντασίας ή παρεξηγήσιμες εγκεφαλικές λειτουργίες είναι τουλάχιστον βλακώδης ή εν πάση περιπτώσει δεν αντέχει στη λογική διαδικασία.

Ποιά όμως είναι τα ερείσματα του σκηνώματος της εγκλωβισμένης ψυχής στο σώμα; Αυτά είναι τέσσερα και βρίσκονται ένα στην κεφαλή, δηλαδή στον εγκέφαλο και τρία στο σώμα και είναι κατά σειρά : Ένα στον θώρακα (βρογχοπνευμονικό  νευρικό πλέγμα), ένα στο επιγάστριο (ηλιακό νευρικό πλέγμα) και ένα στο υπογάστριο (ουρογεννητικό νευρικό πλέγμα). Βέβαια αυτές είναι βιοηλεκτρικές παραγωγικές μονάδες και δίνουν ζωή στο σώμα, αλλά συγχρόνως είναι και οι δεσμοφύλακες της ψυχής μας σε τούτη τη γήινη ζωή.

 Ποιοι είναι οι πρωταγωνιστικοί τύποι της  εξοδίου διαδικασίας της ψυχής από το σώμα;

  Αυτοί είναι οι παρακάτω πέντε, που καθορίζονται ανάλογα με την περιοχή που γίνεται αιτία του οριστικού αποχωρισμού.

1. Εγκεφαλικός θάνατος
2. Θωρακικός θάνατος
3. Άνω κοιλιακός θάνατος
4. Κάτω κοιλιακός θάνατος
5. Ανεξήγητος θάνατος.

Αν δεχτεί ο άνθρωπος, ότι η «ζωή» είναι αέναος και όσο και να ζήσει κάποιος εδώ (130 ή 180 ή περισσότερα χρόνια), θα έλθει η στιγμή που θα αναχωρήσει, τότε απελευθερώνεται από πολλά δεινά και βλέπει διαφορετικά τη ζωή και τον θάνατο. Με στήριγμα τη βαθύτατη πίστη ή τη διεισδυτική φιλοσοφία, οδηγείται ο άνθρωπος στο συμπέρασμα, πως δεν υπάρχει άδικο από τον ανελέητο αποχωρισμό του θανόντα από τα προσφιλή του πρόσωπα, ακόμα και όταν δεν πρόφτασαν οι οντότητες που έφυγαν, να αποκτήσουν πολλές εμπειρίες κατά τη διάρκεια της  εδώ παραμονής  τους.

Οι εναπομείναντες στενοί συγγενείς πρέπει να  μπουν στη διαδικασία αναζήτησης της αλήθειας, παρόλο τον σεβαστό ψυχικό πόνο, αν θέλουν να μη δώσουν αφορμή εκδήλωσης σοβαρών παθήσεων τώρα  σ’αυτούς. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μειώσει ή να εξαφανίσει τη ζωή του. Αντίθετα ο νεκρός χρειάζεται ανθρώπους που θα επιβιώσουν επί μακρόν και θα τον μνημονεύουν! Κλείνοντας σας λέω, ότι  μέσα στον πολυάριθμο και φλύαρο λόγο ή στις απειράριθμες πράξεις ή τέλος μέσα στη δύναμη του βλέμματος ή άλλων αισθήσεων, υπάρχουν και μερικά σημεία που δείχνουν το αποτύπωμα της εγκλωβισμένης ψυχής στο σώμα. Δεν είναι πολλές αυτές οι στιγμές, αλλά είναι υπαρκτές. Επίσης δεν είναι δυνατόν, να αποκλείσετε την ύπαρξη σπάνιων θαυμάτων, επειδή εσείς δεν βιώσατε κάτι τέτοιο. Κανείς άνθρωπος δεν έχει την ευκαιρία να «ζήσει», όλα όσα συμβαίνουν επί της γης, γιατί δεν είναι ούτε πάνσοφος, ούτε πανάγαθος, ούτε παντοδύναμος. Ο άνθρωπος δεν είναι ούτε πανάρετος, ούτε ταπεινόφρων. Ακόμα και η υπερβολική ταπεινοφροσύνη είναι υποκρισία. Η ισορροπία των  συναισθημάτων, των σκέψεων, ο έλεγχος των ενδοκρινών αδένων όπως  και των πράξεων, καθώς και ο διαχωρισμός αυτών σε δίκαιες και άδικες, διαυγάζουν το σώμα και αναδύουν την ψυχή.

Έτσι πρέπει να παρατηρούμε τον κόσμο και να διαχωρίζουμε τις πραγματικές και ουσιώδεις στιγμές, από τις ανούσιες. Για παράδειγμα, όταν ένα μικρό παιδί σας κοιτάζει με κοφτερή, διερευνητική και επικεντρωμένη ματιά, πρέπει να ανοίξετε το πνεύμα σας και ευθύς να αναρωτηθείτε, εάν αυτή η ενέργεια προέρχεται από τον εγκέφαλό του ή από την ψυχή του μέσω εγκεφάλου!

Ιδού και ένα παράδειγμα. Πριν από πολλά χρόνια,  ένας ενάρετος ηλικιωμένος σε προχωρημένη ηλικία, με φωτεινό και εγκάρδιο πρόσωπο, ερχόταν σε εμένα, για τα χρόνια αρθριτικά του, αλλά ήταν γνωστό, ότι εκείνη την εποχή κινδύνευε  η ζωή του από σοβαρή καρδιοπάθεια. Κάποια στιγμή εξαφανίστηκε. Είχε μπει στο νοσοκομείο και στην εντατική καρδιολογική μονάδα. Οι γιατροί τον είδαν να πεθαίνει! Ο ηλεκτρονικός πίνακας έδειχνε τη συνεχή γραμμή για λίγα λεπτά της ώρας, αλλά με τις προσπάθειες των ιατρών, με τις φωνές που άκουε για να επιστρέψει ή για τους πιστούς με τη Θεία Χάρη, επανήλθε. Σας το γράφω μόνο και μόνο για να ξεχωρίσω μία πράξη του. Αυτή είναι η επεμφάνισή του στο ιατρείο μου, όπου διαχώρισα  τη στιγμή. Μου διηγήθηκε την περιπέτειά του, μου είπε τι έλεγαν οι γιατροί και οι νοσοκόμες, ενώ ήταν φαινομενικά νεκρός και όταν επανήλθε το θεώρησαν θαύμα! Φυσικά με περιέγραψε φως και τούνελ, πριν την επιστροφή του.

Η πράξη του λοιπόν είναι μία και μοναδική, γιατί μου είπε, ότι ήλθε να με αποχαιρετήσει, επειδή  περίμενε πως θα φύγει για πάντα και δεν θα με ξαναδεί. Ίσως αυτό να το έκανε και προς άλλους θνητούς. Σκεφτείτε, ότι από τη Γαλήνη Ωραιοκάστρου μέχρι  την Εγνατία 100, είναι έντεκα χιλιόμετρα. Με την ταλαιπωρία που είχε και με τα έντονα  καρδιολογικά προβλήματα, πρέπει να το ήθελε αυτό εντόνως η ψυχή του. Αυτό το σθένος είχε η ενάρετη ψυχή του και  γι’ αυτό θεώρησα άδικο να μην το αναφέρω. Αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν συγγενής μου, ούτε είχα κοινωνικές σχέσεις μ’ αυτόν και την οικογένειά του, απλά υπήρξε πελάτης μου στο παρελθόν. Καλή του ώρα.

Το συμπέρασμα είναι να ξεχωρίζουμε όλοι μας τις φωτεινές στιγμές κατά τη διάρκεια της ζωής μας και να θυμόμαστε, ότι γυμνοί ήλθαμε σ’ αυτό τον κόσμο και γυμνοί θα φύγουμε. Άρα δεν είμαστε κτήτορες των  πραγμάτων, ακόμα και αν είμαστε κροίσοι , αλλά μόνο χρήστες! Αυτό βέβαια δε  σημαίνει, ότι πρέπει να παύσουμε να δημιουργούμε επί της γης. Το αντίθετο μάλιστα. Το γιατί είναι οφθαλμοφανές. Ο Θεός αγαπάει τη δημιουργία και τους ανθρώπους που ενάρετα δημιουργούν. Η απραξία δικαιολογείται μόνο στους τετραπληγικούς!

Όλες αυτές οι αναφορές έγιναν για ένα και μόνο λόγο, γιατί οι σοβαρές παθήσεις οδηγούν στη σκέψη του θανάτου, αλλά θάνατος δεν υπάρχει, παρά μόνο αποχωρισμός. Επομένως, αν είστε καρκινοπαθείς, πέστε στον εαυτό σας τα παρακάτω. «Δεν φοβάμαι  λοιπόν κάτι που δεν υπάρχει. Αλλά ζω επί της γης , όσο μπορώ, φροντίζοντας το σώμα και την ψυχή μου. Δημιουργώ ως άνθρωπος μέχρι την τελευταία στιγμή. Αφήνω τον οργανισμό μου να τα βγάλει πέρα με τις ασθένειες και τις παθήσεις. Δεν παραιτούμαι».

Άλλωστε ποιος σας είπε, ότι κινδυνεύετε άμεσα; Θυμηθείτε πως οι περισσότεροι καρκινοπαθείς επιβιώνουν της περιπέτειάς τους και πεθαίνουν από άλλη αιτία στα γεράματά τους! Είθε και εσείς να ξεπεράσετε τον αιώνα επί της γης! Αντικαταστήστε την απελπισία και τον φόβο με τη χαρά και την αισιοδοξία, γιατί η ζωή κερδίζεται με θάρρος  και ηρωισμό! Βγάλτε παρακαλώ  το αρνητικό και το κακό από μέσα σας. Κερδίστε τη ζωή με πίστη.

Το ενεργειακό αποτύπωμά σας επί της γης, ουδείς μπορεί να το σβήσει, ακόμα κι όταν καταστραφεί η γη και αποτελέσει παρελθόν. Γιατί εσείς θα βρίσκεστε σε άχρονη διάσταση, όπου δεν υπάρχουν δεσμώτες, όπως ο χρόνος, ο τόπος, η ύλη, η βαρύτητα, ο ηλεκτρισμός και ο μαγνητισμός. Μπορεί αυτόν τον θεϊκό κόσμο να μην τον είδαμε με τα μάτια μας, γιατί τα μάτια μας είναι γι’ αυτόν τον υλικό κόσμο. Εκείνον τον κόσμο μπορούμε να τον δούμε μόνο με τα « μάτια» της ψυχής μας. Όποιος θέλει λοιπόν μπορεί να το κάνει!